Kocam eşyalarından kurtulmam için

Onun cenazesiyle birlikte dünya aniden durdu. Mezar başında güç bela ayakta duruyordum; etrafımdakilerin sözcükleri kulaklarımda uğulduyor gibiydi, ama ben yalnızca beyaz tabutu görüyordum. Daha sonra
Günler sonra evdeyken, kocam sürekli bu cümleyi tekrarladı “Eşyalarının hepsini atmalıyız; bunlar, acıyı her an tekrar yaşatacak hatıralar.” Bu sözler ne kadar yabancı ve derin bir acı taşıyordu… Onun küçük eşyaları benim için kokuydu, dokunuştu, onun gülen yüzünün gri gölgesiydi. Direnmeye çalıştım; fakat bir ayın ardından dayanamayıp, kızımın odasına temizliği başlatmaya karar verdim daha sonra de’vamı sonrak sayfada..